3 maanden in India samengevat

Eindelijk dan nog één afsluitend verhaal over India…

Ik heb 12 fantastische weken in India gehad, ik heb veel gedaan, gezien, nieuwe mensen ontmoet en veel meegemaakt.

Zoals de meeste van jullie wel weten heb ik vóór mijn reis naar India geld ingezameld, om daar in India zinvol uit te geven. Dit was niet altijd even makkelijk, omdat ik in een redelijk rijk deel van India zat en de mensen daar dus al een redelijke levensstandaard hebben (natuurlijk nog steeds niet te vergelijken met wat wij hier hebben) en omdat alles in India tegenover hier spotgoedkoop (veel kopen voor weinig geld dus) is. Maar het is me naar mijn idee toch gelukt het geld zinvol te besteden… Zo heb ik een hoop spullen gekocht. Ik ben een middag met een medewerkster van het kinderdagverblijf naar de stad gegaan en van alles voor haar kinderdagverblijf gekocht. We hebben bijvoorbeeld pennen, potloden, gummen, papier, kleurpotloden, krijt, slijpers, opbergboksen, speelgoed enz. gekocht. Dit speelgoed gebruikt de docente om de enkele thema’s mee uit te leggen, bijvoorbeeld een doktorssetje waarmee ze de kinderen leert wat voor materialen de dokter gebruikt en waarvoor deze gebruikt worden enz.
Hiernaast dragen de kinderen op het kinderdagverblijf allemaal dezelfde uniformpjes. Voor sommige ouders is het erg duur om de stof aan te schaffen. Daarom hebben we samen van het geld stof voor 18 meisjesuniformpjes en 18 jongensuniformpjes aangeschaft. Zo hoeven de ouders alleen nog de naaister te betalen en dat scheelt een hoop in de kosten. De medewerkster bedankt jullie allemaal voor het doneren van het geld en “GOD BLESS YOU”!
Voor het middagproject in Monty Hill (engels les aan 11-12-jarigen) heb ik ook een box gekocht met daarin materialen als pennen, potloden, kleurpotloden, gummen, slijpers, schriftjes en krijt. Deze materialen hebben we al veelvuldig kunnen gebruiken, bij deze dus ook bedankt namens hen!
Ten slotte zijn we een middagje naar een restaurant gegaan met de ouderen uit het ouderentehuis. De mensen in het ouderentehuis krijgen weinig bezoek van familieleden en zien dus vaak altijd dezelfde gezichten en dingen om hun heen. Voor hen is het dan ook erg leuk en gezellig dat er vrijwilligers komen om eens met hen te kaarten of gewoon te kletsen. Omdat deze mensen bijna nooit het ouderentehuis verlaten (tenzij wij vrijwilligers hun ergens mee naartoe nemen) hebben wij met een aantal vrijwilligers besloten om met hen naar een restaurant te gaan en gezellig wat te eten en te drinken. Toen we aankwamen om ze op te halen (alleen de mannen wilden mee) hadden ze zich allemaal heel netjes de pantalon en de blouse aangedaan en hun haren netjes gedaan etc. Dit was heel erg leuk om te zien. De mannen en wij hebben genoten van deze middag erop uit. Alleen al van de autorit genoten ze zichtbaar en in het restaurant hebben ze een lekker pilske of wat anders gedronken en lekkere frietjes met kippenpootjes gehad. Je zag ze helemaal opfleuren dit was zeker de moeite waard! Ook hiervoor dank!
Hiernaast heb ik wel vaker materialen voor een van de projecten gekocht, bijvoorbeeld scheermesjes en scheerschuim voor de mannen in het ouderentehuis. Ik hoop dat ik jullie geld op deze manier goed besteed heb, allen nogmaals dank voor jullie bijdrage.

En nu zit ik hier dan in Nederland in de regen waar alles totaal anders is dan in India… Wel even wennen hoor! Ik word veel gevraagd wat ik geleerd heb daar in India, maar dat vind ik toch wel moeilijk om te zeggen. Ik denk dat ik nu zeker weet dat ik het heerlijk om in een land te zijn met een totaal andere cultuur en totaal andere gebruiken (maar eigenlijk wist ik dat al), iets nieuws wat ik ontdekt heb is dat ik toch niet zo kunnen leven in een land dat zo ontzettend verschillend is van hier. Ik denk vooral omdat je toch altijd anders bent dan de rest van de mensen die er leven, ook al zou je er 100 jaar wonen, mensen zullen je toch altijd als anders blijven beschouwen. Nu snap ik ook beter dat “buitenlanders” in Nederland het niet altijd even makkelijk hebben hier. Ik heb ook geleerd dat ik het gestructureerde in Nederland toch meer nodig heb dan ik dacht. Nooit weten waar je aan toe bent is toch ook niet altijd even ideaal. Een combinatie tussen de gestructureerdheid van Nederland en ongestructureerdheid van India zou ideaal zijn…

Mijn ervaring met India is erg goed geweest. Mijn beeld van India is als volgt:
Het is er druk, niet alleen met veel mensen(meestal mannen) op straat maar ook overal lawaai. In het verkeer toeteren ze de hele dag, als ze willen inhalen, als ze de bocht om komen rijden en soms ook gewoon omdat ze daar zin in hebben. Nu sliepen wij gelukkig redelijk ver van de straat af, maar wij hoorden het getoeter van de trein de hele dag lang en op zondagavonden was er vlakbij de muziek van een huwelijk…
In India wordt er niet echt veel opgeruimd, de huizen zijn schoon, maar het afval wordt meestal langs de weg gedumpt. Langs de wegen ligt dus overal rotzooi waar de koeien en varkens dan weer van eten. Soms zie je een paar vrouwen alles bij elkaar vegen met heksenbezems en dan wordt alles (plastic, papier, blik etc.) gewoon verbrand. Langs de weg zie je dus ook geregeld een paar brandjes. In het verkeer hoef je niet vreemd op te kijken als er ineens een paar koeien, varkens of honden op straat staan en ook niet als jouw chauffeur inhaalt terwijl er tegelijkertijd tegenliggers komen. De andere twee auto’s gaan dan netjes aan de kant en dan rijd je met drie auto’s naast elkaar op de rijbaan. Niet altijd even veilig in de auto, maar ik heb nog nooit een ongeluk gezien en ben zelf ook heelhuids terug gekomen.
In het deel van India waar ik was (en dat was eigenlijk wel het rijkere gedeelte) heb ik gelukkig geen enorme armoede gezien. Ik heb geen stervende mensen of dieren gezien.
Het leuke is dat er altijd wel wat te zien is op straat, ik vond het heerlijk om in de taxi te zitten en gewoon te zien hoe al deze mensen leefden. Omdat het altijd warm is en omdat er vrij weinig ruimte in de huizen is, leven de meeste mensen de hele dag buiten. Ze zijn aan het werk of doen hun was of zijn hun huis aan het schoonmaken. Als je ’s avonds rond een uur of zeven rondloopt begint het echt te leven, de meeste mensen zijn klaar met hun werk en gaan naar de stad om boodschappen te doen of hangen op straat (ook weer meestal mannen) met vrienden.
In de huizen, tempels, scholen, kinderdagverblijven en soms ook winkels en andere openbare ruimtes was het heel normaal dat je je schoenen uit moest doen. Op het begin is dit heel vreemd, maar na een tijdje wordt het heel normaal.
De mensen in India zijn meestal wat terughoudend in contact met Westerse mensen, maar als je ze wat vraagt zijn ze altijd erg vriendelijk en altijd bereid je te helpen. Als je normaal tegen hen doet en vriendelijk bent, zijn ze al snel heel open en kun je al snel hele gesprekken met ze voeren. Je kunt ze echt alles vragen over hun levensstijl en over hun meningen en ze vertellen er heel eerlijk en open over. De mensen waarmee ik gewerkt hebt zijn heel gastvrij en heel lief en aardig. Ze zijn erg nieuwsgierig hoe hier alles is en vertellen ook graag over hun eigen leven. Ik heb echt geweldige mensen ontmoet daar en ik mis ze toch wel een beetje nu.
Ten slotte is India een land dat duidelijk aan het groeien is, er wordt veel gebouwd en de jeugd wordt zo hoog mogelijk opgeleidt. Maar je ziet ook dat er met deze groei ook veel westerse gebruiken meekomen, zoals westerse kleding, internet, de nieuwste mobiele telefoons enzovoorts. Aan de andere kant is India nog steeds heel erg traditioneel. Zo heb ik mensen ontmoet die eigenlijk hetzelfde waren als mij, spijkerbroek, mobiele telefoon enz. maar die dan toch nog een huwelijkspartner aangewezen kregen door hun ouders. Ook in het toerisme zie je wat problemen, er worden feesten gegeven waar westerse jongeren opaf komen, maar zodra het goed begint te lopen, komen er problemen met drugs en alcohol en dan worden de kroegen allemaal verboden alcohol te schenken en muziek na tien uur ’s avonds te draaien. De tradities en de ontwikkelingen lopen elkaar soms een beetje in de weg, maar ik denk dat India zich uiteindelijk heel erg goed gaat ontwikkelen.
Dit is een beetje de indruk die ik van India gekregen heb de laatste drie maanden. Een ontzettend divers land waar je je ogen uitkijkt en altijd wat te beleven is.

In het vrijwilligerskamp heb ik ontzettend veel mensen uit verschillende landen leren kennen. Dit was echt een geweldige ervaring. Er waren vrijwilligers uit Duitsland, America, Zwitserland, Brazilië, Engeland, Australië, Noorwegen, Zweden etc. Het leuke is dat je op een gegeven moment niet eens meer beseft dat je met zoveel verschillende nationaliteiten bij elkaar zit. En op deze manier leer je niet alleen maar over de gebruiken in India, maar ook van andere landen. Bijvoorbeeld dat Duitsers werkelijk overal zout op doen (zelfs op hun tomaten en komkommers) en dat ze in Noorwegen ook nooit met hun schoenen door het huis lopen, ook niet als ze bij andere mensen op bezoek gaan…
Samenvattend heb een geweldige drie maanden achter de rug, ik heb een geweldig land gezien en ontzettend veel nieuwe en leuke mensen leren kennen. Als je er ooit over twijfelt om alleen vrijwilligerswerk te gaan doen, moet je dat zeker doen!

Bedankt voor het lezen van mijn verhalen!

Groetjes Pia